Framework to szeroki termin, który oznacza bibliotekę czy też zbiór bibliotek. Jest to zbiór zasad, który ma przyśpieszyć rozwój i wyodrębnienie typowych lub złożonych zadań. Dla wielu pewien wzorzec, z którego można korzystać, gdy piszemy kod w konkretnym języku programowania. Pozwala to na wykorzystanie wielu gotowych rozwiązań, co zaoszczędza nasz czas i wysiłek. W jego skład najczęściej wchodzą:
- zbiór bibliotek,
- polecenia i komendy,
- struktura katalogów,
- konfiguracja,
- adnotacje,
- klasy,
- routing
- i inne.
Praktycznie każdy język ma swój framework.
Wady korzystania z frameworku
Pomimo chwilowej oszczędności czasu i wysiłku korzystanie z frameworku może skutkować pewnymi brakami. Ważnym problemem jest utrata pełnej kontroli. Jest to widoczne, gdy pojawia się np. luka w bezpieczeństwie i konieczne jest zwrócenie się do firmy lub społeczności opiekującej się technologią. Rozwiązaniem może być aktualizacja lub inne działanie, które jednak jest rozciągnięte w czasie. Z tego powodu warto już na początku oszacować potencjalne obciążenia systemu oraz spełnienie wszelkich wymagań. Wydaje się, że aktualizacje są zaletą frameworku, jednak jednocześnie wymagają one utrzymanie i dostosowanie kodu aplikacji do nowych wytycznych i wymagań, co jest równoznaczne ze sporymi wydatkami, nieplanowanymi pracami czy problemami. Zdarza się także, że następuje zakończenie prac nad rozwojem, co oznacza brak wsparcia, brak aktualizacji, a zmiana technologii danego projektu pochłonie budżet i czas. Korzystanie z frameworku to także takie zalety jak:
– możliwość zaoszczędzenia sporej ilości czasu,
– rozbudowane community, czyli znak, że framework jest często używany i ma swoich zwolenników, a społeczność daje możliwość rozwiązania każdego problemu związanego z jego użytkowaniem.
Stworzenie własnego szkieletu związane jest z posiadaniem wiedzy na temat bezpieczeństwa, architektury, czystości kodu czy danego języka. Obecnie uważa się, że framework jest niemodny, a biblioteki nowego typu są oparte o komponenty (szablon + logika). Współcześnie stosuje się biblioteki typu:
– React
– nowy Angular (od wersji 2 i wyżej),
– Vue.
Co jeszcze jest potrzebne do tworzenia stron internetowych?
Do tworzenia struktury strony i jej zawartości jeszcze niedawno stosowano przede wszystkim html, który jest językiem znaczników używanym do budowania dokumentów hipertekstowych. HTML umożliwia opisania struktury informacji zawartych wewnątrz strony internetowej oraz pozwala na określenie wyglądu dokumentu w przeglądarce internetowej. Praktyka potwierdza, że strony internetowe można budować w edytorze tekstu. Jako pierwszy editor hipertekstu stosowany był World Wide Web. Kolejnym krokiem zmieniającym proces tworzenia stron www było stworzenie edytora HTML. Jego funkcjonalność pomaga oczyścić kod z potencjalnych błędów. Jednak stosowanie tego języka wymaga czasu na opanowanie wszystkich znaczników w nawiasach. Z tego powodu pojawiły się graficzne programy do tworzenia stron www jak Microsoft FrontPage czy Adobe Dreamweaver.